سایت بصیرت، گروه فرهنگی: در سال‌های اخیر موسیقی پاپ زیرزمینی رشد زیادی داشته است، نگاهی به خوانندگان مطرح پاپ کشور نشان می‌دهد بسیاری از این خوانندها قبل از مجاز شدن به‌صورت زیرزمینی فعالیت می‌کردند و پس از معروف شدن خود را به بازار موسیقی رسمی کشور تحمیل کردند.

مجاز شدن خوانندگان زیرزمینی باعث شده برخی از تهیه‌کننده‌ها به جای سرمایه‌گذاری بر روی خواننده‌های مجاز، در فضای مجازی به‌دنبال خواننده‌های زیرزمینی پر مخاطب بگردند تا با بستن قرارداد با آن‌ها سود زیادی کسب کنند، اما در این آشفته بازار موسیقی  ورود خوانندگان زن به فضای سیاه موسیقی زیرزمینی به مسئله‌ای نگران‌کننده برای فرهنگ ایران اسلامی تبدیل شده است.

اگر بخواهیم به نحوه ورود خوانندگان زن به زیرزمین موسیقی بپردازیم بایستی ابتدا به گوشه‌ای از فعالیت‌های ضدفرهنگی بی‌بی‌سی فارسی در این زمینه اشاره کنیم. در اوایل دهه هشتاد خواننده‌ای با نام «محشر نصراللهی» معروف به «دی‌جی مریم» آلبوم موسیقی را به‌صورت زیرزمینی منتشر کرد. تابوشکنی این خواننده با استقبال بی‌بی‌سی فارسی همراه بود به طوری که رسانه استعمار پیر یکی از خبرنگارانش را به سراغ او فرستاد تا با این خواننده شهرت‌طلب مصاحبه کند.

بی‌بی‌سی با انجام چند مصاحبه نقش ویژه‌ای در معروفیت او داشت. محشر نصرالهی در یکی از مصاحبه‌هایش با بی‌بی‌سی فارسی درباره معروفیتش تأکید کرد:«من وقتی با شما[بی‌بی‌سی] مصاحبه کردم مشهور شدم رسانه روباه پیر پس از مدتی در اقدامی مشکوک دست از حمایت آشکار از دی جی مریم و دیگر خوانندگان زیرزمینی پاپ برداشت و گسترش موسیقی رپ زیرزمینی را در دستور کار خود  قرار داد، اما در توصیف شرایط حال حاضر زنان زیرزمینی خوان باید گفت آن‌ها آهنگ‌های خود را در قالب آلبوم یا تک آهنگ و یا همخوانی با مردان زیرزمینی خوان در فضای مجازی منتشر می‌کنند. نکته قابل‌توجه این است که برخی از آن‌ها در عزای امام حسین(ع) نیز خوانندگی کرده‌اند غافل از اینکه آوازخوانی آن‌ها حرام است و نمی‌توانند از این طریق برکار حرام خود مهر تأیید بزنند. جولان این خواننده‌های شهرت‌طلب در موسیقی زیرزمینی و حمایت رسانه‌های غربی از آنان در حالی است که به‌تازگی در فضای فرهنگی کشور شاهد موضع‌گیری‌های نابجایی درباره خوانندگی زنان هستیم بعضی با اظهاراتشان به نوعی به فعالیت خوانندهای زن چراغ سبز نشان می‌دهند برخی دیگر پا را از این فراتر نهاده و با صراحت «خواستار آزاد شدن صدای بانوان» هستند. علاوه بر این‌ها شاهد چاپ سلسله مصاحبه‌هایی با زنان خواننده در نشریات خاص هستیم. با وجود این اقدامات سؤال‌برانگیز رشد بیش از پیش خوانندگان زن زیرزمینی دور از انتظار نیست چراکه علاوه بر حمایت عوامل خارجی در داخل کشور نیز از سوی عوامل داخلی از آن‌ها حمایت می‌شود. متأسفانه تا کنون برخورد بازدارنده‌ای با آوازخوانی زنان و استودیوهایی که امکانات ضبط آهنگ در اختیار آن‌ها قرار می‌دهند و کسانی که آثار آن‌ها را منتشر می‌کنند، نشده است. با تمام این اوصاف از آنجایی که تعداد خوانندگان زیرزمینی زن به نسبت به مردان بسیار کمتر است اگر مسئولان مربوطه هر چه سریع‌تر با آوازه‌خوانی زنان مبارزه کنند، می‌توان از گسترش آن جلوگیری کرد در غیر این صورت گسترش این پدیده ضدفرهنگی سرنوشت خطرناکی برای فرهنگ جامعه به‌دنبال خواهد داشت.

منبع