در سیره ی مبارک حضرت امیر(ع) برخورد بسیار محترمانه ی قاضی با مردم - رفتار کاملا بی طرفانه با طرفین دعوی - قاطعیت در برخورد با متخلف، ولو از اصحاب و یاران پرسابقه و صاحب نام باشد - تن ندادن به درخواست های غیر قانونی و غیرشرعی، ولو اینکه برادر و نزدیکان باشند - و تادیب و مقابله با کارگزاران و عوامل حکومتی که با اشراف و عناصر مرفه رفت و آمد می کنند - معرفی و اعلام نام و عنوان فرصت طلبان اقتصادی - بخشش و اغماض از گناه افراد ضعیف و برخورد بسیار شدید با مسئولان متخلف بصورت مکرر مشاهده می شود و آن حضرت تا آنجا برای استقرار عدالت ، ایستادگی فرمود که حتی برخی از نزدیکان و اقوام و صاحبان نفوذ نیز ، از آن بزرگوار رنجیده شده و نهایتا در موقع شهادت ایشان، بیان گردید که:علی(ع) از شدت عدالت، به شهادت رسید.
لذا بنظر می رسد مهمترین اولویت و ضرورت برای این قوه، تمسک به شیوه ی امیرالمؤمنین(ع) در امر قضا و برداشتن برخی فاصله های اعتماد میان مردم و این قوه است تا به لطف الهی و عنایت امام زمان، بتواند، بیش از پیش، زمینه ساز بروز اهداف متعالی انقلاب و اسلام در ایران گردد.انشاءالله

منبع: http://www.ebratha.org/new_mag.php